Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

Το πάρσιμο της απόφασης (that´s Swahili, man – don´t ask) θα πρέπει να είναι εύκολο για τον υποψήφιο. Θα πρέπει να το καθιστούμε εύκολο.

Καμιά φορά δεν είναι τόσο βοηθητικό όσο πιστεύουμε για ένα υποψήφιο να αποφασίσει βάσει της εταιρείας, της ηγεσίας της, του οράματός της, του προϊόντος, του compensation plan, του όλου upline support and system.

Χαουέβερ, μπορούμε να βοηθήσουμε τον υποψόφιο να πάρει την απόφασή του με το να του δείξουμε πως είναι λογικότερο να συμπράξει μαζί μας παρά να μην συμπράξει μαζί μας.

Πώς;

Χρησιμοποιώντας μια από τις ακόλουθες ατάκες στο κλείσιμο:

* Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Επιχειρηματίες που πλουτίζουν, και άνθρωποι που κάνουν επιχειρηματίες να πλουτίζουν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

* Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που πληρώνουν δόση αυτοκινήτου, κι αυτοί που δεν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

 * Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που παίρνουν μια bonus επιταγή στο γραμματοκιβώτιό τους κάθε μήνα, κι αυτοί που δεν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

* Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που πληρώνονται για να κάνουν διακοπές, κι αυτοί που δεν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

* Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που αγωνιούν για το επαγγελματικό τους αύριο, κι αυτοί που δεν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

* Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που επηρεάζονται από μια οικονομική κρίση κι αυτοί που δεν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

Get the idea?

υ.γ. Όσο για τες ορδές πουκάτω μας, «There are those who make money and those who make excuses».

Πόσες φορές το έχει πει αυτό ο Johnny;

Σήμερα παρακολουθούσα με μεγάλη ευλάβεια -you can't help otherwise- τον top earner και international speaker Johnny Wimbrey και ξέρεις τι σκεφτόμουν;

Πριν σου πω, να σου πω δυο λόγια γι' αυτόν. Ο Johnny Wimbrey είχε μια συγκλονιστικά άσχημη παιδική ηλικία με όλα τα φόντα να καταλήξει, αν όχι στον τάφο, τουλάχιστον στη φυλακή, ή άχρηστος οικογειάρχης. Αποφάσισε, όμως, ότι κανείς άλλος παρά μόνο αυτός υπαγορεύει το μέλλον του και σήμερα είναι motivational speaker που δημιουργεί εκατομμυριούχους και πληρώνεται εκατοντάδες ή και χιλιάδες δολάρια την ώρα για να μιλήσει σε events!

Ο Johnny, λοιπόν, αφού περίγραψε το ζοφερό παρελθόν του (στέγη κακοποιημένων γυναικών και παιδιών, γκέτο, ναρκωτικά, κτλ), εξηγούσε πως πριν ανακαλύψει το network marketing προσπαθούσε να εργοδοτηθεί σε διάφορες εταιρείες όπως η FedEx, η UPS, η American Airlines, και όλοι του έλεγαν, "We don't want a person with your record representing our company". Και προσθέτει: "Thank GOD they told me NO!".

Και το είπε αυτό γεμάτος πάθος, ενέργεια και συναισθηματική φόρτιση στη φωνή του, και συνέχισε με την ομιλία του με την ίδια υπερφορτισμένη ενέργεια!

Λοιπόν, ενώ τον άκουγα, αναρωτιόμουν πόσες φορές θα είχε πει αυτό το πράγμα ακριβώς... 5 φορές; 10; 20; 50; 100; 500; Σκέφτηκα ότι πιθανόν να το έχει πει μερικές εκατοντάδες φορές. After all, he is a motivational speaker, and his story is one that inspires.

Σκεφτόμουν ότι αυτή είναι η δουλειά του - να έχει την ικανότητα να μιλά πάντοτε με το ίδιο πάθος και ενέργεια. Αλλά, παράλληλα, όσο συναρπαστική κι αν είναι μια ιστορία, δεν απηυδεί να τη λέει ξανά και ξανά; Δεν... νιώθει χάχας;

Θυμήσου τις μέρες όταν πρωτοαναμίχθηκες στην network marketing επιχείρησή σου. Πετούσες. Ήσουν τόσο ενθουσιασμένος και πίστευες ότι ο κόσμος σου ανήκει. Ειδικά μπροστά στην προοπτική να κερδίσεις απίστευτα χρήματα απλά με το να κάνεις μερικές πωλήσεις. Και πήγες φουρκαστός στους φίλους σου. Ο ενθουσιασμός σου, ο ζήλος σου, η ενέργειά σου ανάβαν φωτιές και θα ήταν τρελλός κάποιος να ΜΗΝ σε ακολουθήσει!

Τώρα... FAST FORWARD 3 μήνες, 6 μήνες, ένα η δύο χρόνια... Τι συνέβη; Έχεις βάλεις τα δυνατά σου στο να μοιραστείς την επιχειρηματική σου ευκαιρία με άλλους αλλά το "κλείσιμό" σου αποτυγχάνει παταγωδώς. Πόσα exposures έχεις κάνει; 100; 200; 500;

Δεν είσαι κι εσύ σαν τον Johnny που μοιράζεται συνεχώς τις ίδιες ιδέες, την ίδια υπηρεσία, το ίδιο προϊόν; Έχει καταντήσει λίγο ανιαρό τώρα και το μόνο που θέλεις είναι να "τελειώνουμε να γραφτεί ο πελάτης και να πάμε σπίτια μας"; Στο κάτω-κάτω, αφού τα πράγματα είναι τόσο απλά, γιατί ο πελάτης έκανε τόσες ερωτήσεις και είχε τόσες απορίες; 

Αah, μήπως είναι καιρός για περισυλλογή; 

Μίλησες για την επιχείρησή σου όπως μιλούσες γι' αυτήν τω καιρώ εκείνω, όταν πρωτοαναμίχθηκες; Ήταν εμφανείς ο ενθουσιασμός και το πάθος σου; Ο υποψήφιος το βρήκε συναρπαστικό; Αν όχι, τότε πώς περιμένεις να θέλει να ακολουθήσει εσένα και την επιχείρησή σου; 

Plug into the next training event and remind your sorry self why you are here and where you are getting at. I, for one, have come up with a WHY that makes me cry today. Because, as Johnny says, "If your WHY doesn't make you CRY, it's not big enough".

Here *hankie*

«Τούτο το πράμα εν δουλεύκει»

Παραπονιέσαι ότι «τούτη η @#$*! δουλειά π’ αρκέψαμεν εν δουλεύκει;»


Έχεις δίκαιο. Τούτη η δουλειά εν δουλεύκει.

Κοίτα:

Ψάχνεις για το καλύτερο -για σένα- αυτοκίνητο, βρίσκεις το καλύτερο αυτοκίνητο και το αγοράζεις.

Αλλά δεν έμαθες ποτέ να το οδηγείς.

Ποτέ δεν πήρες μαθήματα οδήγησης, ποτέ δεν οδήγησες το κάτσαρο του παπά σου, ποτέ δεν διάβασες κάποιο σχετικό εγχειρίδιο. Δεν ξέρεις πώς μοιάζουν τα πατήθκια, ούτε πού μπαίνει το κλειδί.

Κάθεσαι στο τιμόνι και φωνάζεις του αυτοκινήτου, «ΤΕΛΕΙΩΝΕ! ΤΑΡΑΣΣΕ!!!»

Και το αυτοκίνητο δεν ταράσσει.

Έτσι και τώρα, βρήκες μια network marketing επιχείρηση που είναι η κατάλληλη για σένα.

Την «αγόρασες» και εντάχθηκες.

Αλλά ποτέ δεν έμαθες πώς να την κάνεις να δουλέψει.

Κάθεσαι στον καναπέ, είπες 2-3 μισόλογα σε κάποιους φίλους και είχες και 2-3 αποτυχημένα τηλεφωνήματα-προσκλήσεις.

Κάθεσαι στον καναπέ και φωνάζεις του τσιεκκιού, «ΤΕΛΕΙΩΝΕ! ΕΛΑ!!!» 

Και η επιχείρηση δεν «ταράσσει».

* Δεν πήγες στο training το Σαββατοκυρίακο.

* Δεν κάνεις 3-way-call με τον upline σου.

* Δεν άκουσες τα DriveTime University cds.

* Δεν έμαθες να προσκαλείς.

* Δεν έμαθες να κλείνεις.

* Δεν έμαθες τι να λες σε κάθε τύπο ανθρώπου. Δεν έμαθες να κάνεις target τους υποψηφίους σου.

* Δεν έμαθες να χρησιμοποιείς παγοθραύστες για να ξεκινάς μια συζήτηση με τον οποιονδήποτε.

* Δεν έμαθες πώς να κάνεις τους υποψηφίους να σε παρακαλάνε για παρουσίαση.

* Δεν έμαθες πώς λαμβάνουν τις αποφάσεις τους οι υποψήφιοι.

* Δεν έμαθες πώς να μην ακούγεσαι σαν ένας απελπισμένος και ύπουλος πωλητής.

* Δεν έμαθες πώς να δημιουργείς υποψηφίους με τις κατάλληλες προτάσεις.

* Δεν έμαθες ποιες λέξεις χρησιμοποιούν οι αρχηγοί της αγέλης (οι top leaders).

* Δεν έμαθες να κάνεις την παρουσίασή σου!

* Δεν έμαθες πώς να μιλάς απευθείας στο υποσυνείδητο του υποψηφίου.

* Δεν έμαθες γιατί οι υποψήφοι σου λένε «όχι» ενώ θα έπρεπε να συμφωνούν μαζί σου.

* Δεν έμαθες τι να λες σε «χλιαρούς» υποψήφιους.

* Δεν έμαθες πώς να δημιουργείς κτίστες και αρχηγούς.

* Δεν έμαθες να χρησιμοποιείς ιστορίες για να διαπερνάς τα φίλτρα του εγκεφάλου των υποψηφίων.

* Δεν έμαθες να αξιοποιείς το υλικό που σου προσφέρεται.

Άρα, σταμάτα να κατηγορείς τη δουλειά.

Η δουλειά δεν δουλεύει.

Εσύ δουλεύεις.

Μην μέμφεσαι τους «ηλίθιους» τους υποψηφίους, τον καιρό, την οικονομία, την τιμή του προϊόντος, το compensation plan, τον upline σου, την Αστυνομία (!).

Αν θες να οδηγήσεις το καινούργιο σου αυτοκίνητο, μάθε να οδηγείς.