με αγάπη :D (πολλύ γέλιο)

Πριν καν γίνει λόγος για παρουσίαση της Ευκαιρίας, ο άλλος μοιρολογεί: «Εν έshει πιο ηλίθιο πλάσμα στο σύμπαν ολόκληρο που τον μάστρο μου. Έshει 6 χρόνια που περιμένουμε αύξηση στον ήδη ανυπόθετο μισθό μας. Η δουλειές εν πάσιν καθόλου καλά. Εγέμωσεν την εταιρεία με παιδιά/συγγενείς/κουμπάρους/φίλους του οι οποίοι πληρώνουνται παραπάνω που υπουργούς για να μεν κάμνουν τίποτε εκτός που καμιάν περιπολία μέσα μέσα για να δουν αν είμαστε στες θέσεις μας. Κατά τ΄άλλα έχουμεν κρίση τζιαι εν μπορούμε να διούμεν παραπάνω μισθούς. Εβαρέθηκα τη ζωή μου. Σχολάνω τη νύχτα τζιαι παίρνω δουλειά σπίτι την οποία ξημερώνουμαι ώσπου να τελειώσω. Εν αντέχω άλλο. Εν έχω ώρα για τίποτε άλλο που τούτη την σκατοδουλειά. Εν έχω ώρα για ένα καφέ με ένα φίλο. Εν έχω ώρα να φάω. Θέλουμε να κάμουμε μωρό τζιαι δεν κάμνουμε επειδή δεν έχουμε ώρα για να το μεγαλώσουμε! Θέλω να ανοίξω δική μου δουλειά αλλά με τι λεφτά. Θέλεις τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να ανοίξεις επιχείρηση τζιαι πάλε, εν μεγάλο ρίσκο. Για να την κάμεις να πετύχει, πρέπει να φκει η ψυshή σου, να την βουράς που το πρωίν ως την νύχτα. Tζιαι σιγά μεν ξηχρεώσεις καμιά φορά. Άρα πού ήσουν; Πούποτε. Απελπίστηκα, εν ηξέρω τι να κάμω».

Αφού ανάφκαν τα σπέσιαλ σου σε κάθε πρόταση τζιαι ήθελες να τρίφεις τα shέρκα σου τζιαι στα μάθκια σου εσχηματίζουνταν σήματα του δολλαρίου, του λες με όση αυτοσυγκράτηση διαθέτεις ότι «έχεις κάτι που ίσως τον ενδιαφέρει». Και του παρουσιάζεις την Ευκαιρία σου.

Είσαι σίγουρος ότι πριν ακόμα τελειώσεις την παρουσίαση, ο άλλος θα έχει βγάλει το checkbook του και θα σε παρακαλά γονατιστός να τον «προσλάβεις».

Κούνια που σε κούναγε. Με το που τελειώνεις, ο άλλος αρχίζει: «Όι ρε φίλε, με τίποτε. Ούλλα καλά τζι ωραία, αλλά εγώ εν έχω χρόνο για έτσι πράμα! Τζοιμούμαι η ώρα 5 το πρωί τζιαι σηκώνουμαι 7 να πάω δουλειά! Εν μπορώ να μεν παίρνω δουλειά στο σπίτι! Αφού λαλώ σου ότι ούτε μωρό εν κάμνουμε λόγω χρόνου! Εν έχω ώρα για κανένα, ούτε για κατουρήσω!»

Μεινίσκεις χάσκοντας οξά εν μεινίσκεις; Υπάρχει τούτο το πράμα, ή εν υπάρχει;!;!

Εσύ μόλις του έχεις δείξει μια ευκαιρία να αποκτήσει time and financial freedom και αυτός την απορρίπτει λέγοντας ότι δεν έχει χρόνο γιατί πρέπει να δουλεύει αδιάκοπα για έναν μάστρο που τον ξεζουμίζει! Φεύκει η κκελλέ σου οξά εν φεύκει;!

Τελικά, πόσο comfortable εν τούτο το comfort zone??? Πόσο powerful εν η επιθυμία κάποιων να είναι AVERAGE?!

Eν για να πελλανίσκει το πλάσμαν!

Τόση κλάψα, τόσο άχχα βάχχα, και στο τέλος να επιλέγουν την μετριότητα και το σύνηθες.

Συμβαίνουν όμως κι αυτά, και στις καλύτερες οικογένειες. Δεν φταις εσύ, ούτε το προϊόν σου (εφόσον παρουσίασες και «έκλεισες» σωστά ;) Θα δούμε follow-up calls σε επόμενη ανάρτηση).

Τα μέτρια είναι για τους μέτριους.

Τα γέρημα είναι για τους γέρημους.

Τα απίθανα είναι για τους απίθανους.

Για αυτούς με τη φλογερή επιθυμία να κάνουν σήμερα αυτό που δεν κάνουν οι άλλοι, ώστε να έχουν αύριο αυτό που δεν θα έχουν οι άλλοι!

Ξέρω, δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο να βλέπεις τους άλλους, ειδικά φίλους σου, να βυθίζονται στο comfort (my ass!) zone τους και να συνεχίζουν να παίρνουν λανθασμένες αποφάσεις ξανά και ξανά. Δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο να βλέπεις τους φίλους σου να μην αναλαμβάνουν την ευθύνη για την ίδια τους τη ζωή.  It sucks to watch them making excuses why they can´t have more money or time while they could be making money and time instead.

Δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Δεν μπορείς να τους εξαναγκάσεις. Ευτυχώς, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις άλλους που ΕΙΝΑΙ έτοιμοι να αλλάξουν τη ζωή τους.

Αν δούμε τις στατιστικές σχετικά με το πόσοι κερδίζουν χρήματα στο διχτυακό μάρκετιγκ και πόσοι όχι, τότε εύλογα θα συμπεραίναμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι ΔΕΝ βγάζουν χρήματα.

Στην εταιρεία μας, συγκεκριμένα, κι όπως η ίδια δημοσιοποιεί, το 70% των μελών ΔΕΝ κερδίζουν χρήματα. Η εταιρεία ενημερώνει τους υποψήφιους για αυτά τα ποσοστά για να είναι «εξηγημένη» (από το 70% κάποιοι απολαμβάνουν απλώς το προϊόν, ενώ κάποιοι άλλοι απλά δεν δουλεύουν). Τώρα, ο κόσμος που προβαίνει σε αυτό τον ισχυρισμό με τόσο πάθος, γιατί το κάνει;

Μάλλον για να δικαιολογήσουν το γιατί παραιτήθηκαν ή ποτέ δεν άρχισαν.

Γιατί, όμως, τόσο μένος εναντίον του διχτυακού μάρκετιγκ; Είναι μήπως διαφορετικά τα πράγματα με οτιδήποτε άλλο;

Όπως λέει ο Tim Sales (gotta love the name, ha ha) στο πιο κάτω βίντεο, οι περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με τα κτηματικά, «αποτυγχάνουν». Οι περισσότεροι άνθρωποι που θέλουν να τραγουδούν στην όπερα, «αποτυγχάνουν». Οι περισσότεροι άνθρωποι που θέλουν να φτιάξουν τη σιλουέτα τους, «αποτυγχάνουν» (εγώ, εγώ!). Οι περισσότεροι που θέλουν να παίζουν κάποιο μουσικό όργανο, «αποτυγχάνουν» (εγώ, εγώ!). Οι περισσότεροι που ξεκινούν δική τους επιχείρηση, «αποτυγχάνουν».

Νομίζω εν πολλοί που κάμνουν relate με την εικόνα ενός διαδρόμου ή άλλου οργάνου γυμναστικής που εν στη γωνιά ενός δωματίου τζι εν φορτωμένο ρούχα! Ή ενός πάγκου για κοιλιακούς σκονισμένου στο γκαράζ (εγώ, εγώ!). Είπα, όμως, ποτέ ότι οι πάγκοι για κοιλιακούς δεν δουλεύουν; Βρίσκεις έστω και ένα σχόλιο στο ίντερνετ ότι «τα όργανα γυμναστικής δεν δουλεύουν»; Συνεπώς, άλλο το «αποτυγχάνω» και άλλο το «παραιτώ».

Στο σημείο 2.47 του πιο κάτω βίντεο, και για 4 λεπτά, ο Tim Sales δίνει ένα πολύ καλό παράδειγμα για να καταδείξει αυτό που μόλις είπαμε (δείτε το!) και καταλήγει ότι οι άνθρωποι δεν «αποτυγχάνουν» σε κάτι, απλά παραιτούνται πριν αποκτήσουν τις αναγκαίες δεξιότητες για να πετύχουν.

Τέλος, στο 8.10 του βίντεο, μιλά για τον άλλο ισχυρισμό κάποιων καλοθελητών, «οι πιθανότητες να βγάλεις λεφτά στο διχτυακό μάρκετιγκ είναι μηδαμινές» (δείτε το!). Ο ισχυρισμός αυτός, λέει, είναι τόσο ατυχής όσο και το «ποιες είναι οι πιθανότητες να αποκτήσω καλογυμνασμένο σώμα;». Δεν είναι θέμα πιθανοτήτων το να σηκωθεί κανείς από τον καναπέ και να πετάξει τα τσιπς στα σκουπίδια:

Και η απόδοση βασίζεται στις γνώσεις και στην εκπαίδευση. Και στο να είναι κανείς coachable, trainable, teachable. Αλλά, δυστυχώς, σε πολλούς αρέσει να το παίζουν θύματα και προσπαθούν να φορτώσουν το δικό τους uncoachability και fear of failure στις «πιθανότητες» και στις στατιτικές.

Η Μαίρη μπήκε στην εταιρεία και τις τρεις πρώτες μέρες, με την υποστήριξη του συζύγου της, έκαμε μία πώληση. Την τέταρτη μέρα ο σύζυγός της αποφάσισε (κυπριστί, ανάδοξεν του) ότι πρόκειται για απάτη και ότι "τούτο το πράμα εν δουλεύκει" και δεν ήθελε η πολυαγαπημένη του να ασχολείται άλλο με αυτή την πελλάρα, στάση που διατήρησε για περίπου 2 χρόνια, οπότε και του αποκάλυψε η Μαίρη ότι τόσο καιρό εργαζόταν κρυφά, ττίκκι ττόκκο ττίκκι ττόκκο, ενώ ταυτόχρονα έκτιζαν σπίτι και είχαν και μωρό να σάσουν και να ταΐσουν, και τώρα που έγινε Marketing Director μοιράζεται το μυστικό της μαζί του (θα προδιδόταν έτσι κι αλλιώς από το καινούργιο Range Rover που θα αφικνυόταν στην αυλή τους). Ο σύζυγός της δάκρυσε από συγκίνηση και τύψεις, την αγκάλιασε σφικτά και της ψυθίρισε στο αυτί -άκυρο, τον έπνιγε ο λυγμός και δεν μπορούσε να μιλήσει.

Χαράλαμπος, σύζυγος της Βασίλισσας της Αντιξοότητας. Τώρα είναι international speaker, trainer και top earner με τη WV, γυρίζει τον κόσμο με τη γυναίκα του Μαίρη και εμπνέουν οικοκυρές κατά του συζυγικού ζυγού. Στις ομιλίες του, ο Χαράλαμπος κλαίει και ζητά δημοσίως από τη γυναίκα του να τον συγχωρήσει που για 2 χρόνια την αποθάρρυνε και για το ότι εξαιτίας του δεν έγινε IMD στους 6 μήνες. Στο τέλος σφικταγκαλιάζονται και τα πλήθη από κάτω βουρκωμένα ρουφούν τες μύξες τους.

What's YOURS?!

Το πάρσιμο της απόφασης (that´s Swahili, man – don´t ask) θα πρέπει να είναι εύκολο για τον υποψήφιο. Θα πρέπει να το καθιστούμε εύκολο.

Καμιά φορά δεν είναι τόσο βοηθητικό όσο πιστεύουμε για ένα υποψήφιο να αποφασίσει βάσει της εταιρείας, της ηγεσίας της, του οράματός της, του προϊόντος, του compensation plan, του όλου upline support and system.

Χαουέβερ, μπορούμε να βοηθήσουμε τον υποψόφιο να πάρει την απόφασή του με το να του δείξουμε πως είναι λογικότερο να συμπράξει μαζί μας παρά να μην συμπράξει μαζί μας.

Πώς;

Χρησιμοποιώντας μια από τις ακόλουθες ατάκες στο κλείσιμο:

* Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Επιχειρηματίες που πλουτίζουν, και άνθρωποι που κάνουν επιχειρηματίες να πλουτίζουν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

* Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που πληρώνουν δόση αυτοκινήτου, κι αυτοί που δεν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

 * Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που παίρνουν μια bonus επιταγή στο γραμματοκιβώτιό τους κάθε μήνα, κι αυτοί που δεν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

* Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που πληρώνονται για να κάνουν διακοπές, κι αυτοί που δεν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

* Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που αγωνιούν για το επαγγελματικό τους αύριο, κι αυτοί που δεν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

* Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: Αυτοί που επηρεάζονται από μια οικονομική κρίση κι αυτοί που δεν. Σε ποιο είδος θα ήθελες να ανήκεις;

Get the idea?

Σήμερα παρακολουθούσα με μεγάλη ευλάβεια -you can't help otherwise- τον top earner και international speaker Johnny Wimbrey και ξέρεις τι σκεφτόμουν;

Πριν σου πω, να σου πω δυο λόγια γι' αυτόν. Ο Johnny Wimbrey είχε μια συγκλονιστικά άσχημη παιδική ηλικία με όλα τα φόντα να καταλήξει, αν όχι στον τάφο, τουλάχιστον στη φυλακή, ή άχρηστος οικογειάρχης. Αποφάσισε, όμως, ότι κανείς άλλος παρά μόνο αυτός υπαγορεύει το μέλλον του και σήμερα είναι motivational speaker που δημιουργεί εκατομμυριούχους και πληρώνεται εκατοντάδες ή και χιλιάδες δολάρια την ώρα για να μιλήσει σε events!

Ο Johnny, λοιπόν, αφού περίγραψε το ζοφερό παρελθόν του (στέγη κακοποιημένων γυναικών και παιδιών, γκέτο, ναρκωτικά, κτλ), εξηγούσε πως πριν ανακαλύψει το network marketing προσπαθούσε να εργοδοτηθεί σε διάφορες εταιρείες όπως η FedEx, η UPS, η American Airlines, και όλοι του έλεγαν, "We don't want a person with your record representing our company". Και προσθέτει: "Thank GOD they told me NO!".

Λοιπόν, ενώ τον άκουγα, αναρωτιόμουν πόσες φορές θα είχε πει αυτό το πράγμα ακριβώς... 5 φορές; 10; 20; 50; 100; 500; Σκέφτηκα ότι πιθανόν να το έχει πει μερικές εκατοντάδες φορές. After all, he is a motivational speaker, and his story is one that inspires.

Σκεφτόμουν ότι αυτή είναι η δουλειά του - να έχει την ικανότητα να μιλά πάντοτε με το ίδιο πάθος και ενέργεια. Αλλά, παράλληλα, όσο συναρπαστική κι αν είναι μια ιστορία, δεν απηυδεί να τη λέει ξανά και ξανά; Δεν... νιώθει χάχας;

Θυμήσου τις μέρες όταν πρωτοαναμίχθηκες στην network marketing επιχείρησή σου. Πετούσες. Ήσουν τόσο ενθουσιασμένος και πίστευες ότι ο κόσμος σου ανήκει. Ειδικά μπροστά στην προοπτική να κερδίσεις απίστευτα χρήματα απλά με το να κάνεις μερικές πωλήσεις. Και πήγες φουρκαστός στους φίλους σου. Ο ενθουσιασμός σου, ο ζήλος σου, η ενέργειά σου ανάβαν φωτιές και θα ήταν τρελλός κάποιος να ΜΗΝ σε ακολουθήσει!

Τώρα... FAST FORWARD 3 μήνες, 6 μήνες, ένα η δύο χρόνια... Τι συνέβη; Έχεις βάλεις τα δυνατά σου στο να μοιραστείς την επιχειρηματική σου ευκαιρία με άλλους αλλά το "κλείσιμό" σου αποτυγχάνει παταγωδώς. Πόσα exposures έχεις κάνει; 100; 200; 500;

Δεν είσαι κι εσύ σαν τον Johnny που μοιράζεται συνεχώς τις ίδιες ιδέες, την ίδια υπηρεσία, το ίδιο προϊόν; Έχει καταντήσει λίγο ανιαρό τώρα και το μόνο που θέλεις είναι να "τελειώνουμε να γραφτεί ο πελάτης και να πάμε σπίτια μας"; Στο κάτω-κάτω, αφού τα πράγματα είναι τόσο απλά, γιατί ο πελάτης έκανε τόσες ερωτήσεις και είχε τόσες απορίες; 

Αah, μήπως είναι καιρός για περισυλλογή; 

Μίλησες για την επιχείρησή σου όπως μιλούσες γι' αυτήν τω καιρώ εκείνω, όταν πρωτοαναμίχθηκες; Ήταν εμφανείς ο ενθουσιασμός και το πάθος σου; Ο υποψήφιος το βρήκε συναρπαστικό; Αν όχι, τότε πώς περιμένεις να θέλει να ακολουθήσει εσένα και την επιχείρησή σου; 

Plug into the next training event and remind your sorry self why you are here and where you are getting at. I, for one, have come up with a WHY that makes me cry today. Because, as Johnny says, "If your WHY doesn't make you CRY, it's not big enough".

Here *hankie*

Κοίτα:

Ψάχνεις για το καλύτερο -για σένα- αυτοκίνητο, βρίσκεις το καλύτερο αυτοκίνητο και το αγοράζεις.

Αλλά δεν έμαθες ποτέ να το οδηγείς.

Ποτέ δεν πήρες μαθήματα οδήγησης, ποτέ δεν οδήγησες το κάτσαρο του παπά σου, ποτέ δεν διάβασες κάποιο σχετικό εγχειρίδιο. Δεν ξέρεις πώς μοιάζουν τα πατήθκια, ούτε πού μπαίνει το κλειδί.

Κάθεσαι στο τιμόνι και φωνάζεις του αυτοκινήτου, «ΤΕΛΕΙΩΝΕ! ΤΑΡΑΣΣΕ!!!»

Και το αυτοκίνητο δεν ταράσσει.

Έτσι και τώρα, βρήκες μια network marketing επιχείρηση που είναι η κατάλληλη για σένα.

Την «αγόρασες» και εντάχθηκες.

Αλλά ποτέ δεν έμαθες πώς να την κάνεις να δουλέψει.

Κάθεσαι στον καναπέ, είπες 2-3 μισόλογα σε κάποιους φίλους και είχες και 2-3 αποτυχημένα τηλεφωνήματα-προσκλήσεις.

Κάθεσαι στον καναπέ και φωνάζεις του τσιεκκιού, «ΤΕΛΕΙΩΝΕ! ΕΛΑ!!!» 

Και η επιχείρηση δεν «ταράσσει».

Αδερφοί,

Σήμερα ένας υποψόφιος μου είπε ότι το προϊόν που πουλώ είναι πολύ ακριβό και ότι εκτιμά πως ο κόσμος δεν θα το αγοράζει γι' αυτό το λόγο, σε αντίθεση με αυτό της Τάδε Εταιρείας που κοστίζει ένα κλάσμα του δικού μου.

Του είπα, αρχικά, ότι δεν έχει σχέση το ένα προϊόν με το άλλο. Το Τάδε προϊόν δεν ενδιαφέρει όλους ούτε και αγοράζεται από όλους. Το δικό μου ΟΛΟΙ το θέλουν, πλούσιοι, πλουσιότεροι, φτωχοί, φτωχότεροι. Για το δικό μου, σε όποια οικονομική σκατάσταση κι αν βρίσκονται, δεν διστάζουν να συνάψουν ειδικό δάνειο στις τράπεζες για να μπορέσουν να το απολαύσουν (όχι το συγκεκριμένο που πουλώ εγώ, εννοώ την ιδέα, τον τύπο του προϊόντος!).

Έπειτα (δώκε βάσην), τον ρώτησα ποιο είναι το φθηνότερο αυτοκίνητο που μπορεί να αγοράσει κάποιος στην Κύπρο. Δεν του ερχόταν συγκεκριμένη μάρκα στο μυαλό, αλλά μου λέει, "Ένα μεταχειρισμένο γιαπωνέζικο".

"Οκκέι", του λέω, "κοίταξε έξω στο δρόμο. Πόσα μεταχειρισμένα γιαπωνέζικα βλέπεις και πόσα λαμπερά BMW και Μερσεντέδες;". Όντως, έξω στο δρόμο διαδεχόταν το ένα BMW το άλλο, όλα τελευταία μοντέλα κιόλας.

So much for people not buying expensive things.

"Προφανώς," κατέληξα, "ο κόσμος, για κάποια πράγματα που του βελτιώνουν ή νιώθει ότι του βελτιώνουν την ποιότητα ζωής, διαθέτει για την απόκτησή τους περισσότερα χρήματα και δεν αγοράζει απλώς το πιο φθηνό που υπάρχει."

Συμφώνησε (αυτό έχει σημασία) και πήραμε ο καθένας το δρόμο του (αυτό το αγνοούμε).

Τον πόντο τον πήρα, όμως.

Υπάρχουν networkers που γνωρίζουν απίστευτη επιτυχία αλλά δεν ξέρουν να μεταδώσουν στους downlines τους τα βασικά! Πετυχημένοι networkers δεν ξέρουν να διδάξουν αυτό που κάνουν, έτσι η δράση τους περιορίζεται στο να βρίσκουν κάποιον που γνωρίζει ήδη πώς να πετύχει παρά να διδάσκουν σε κάποιον πώς να πετύχει. Να βρίσκουν κάποιον που ήδη έχει τις ικανότητες, παρά να τις διδάξουν. Αν το νέο μέλος δεν είναι αποδοτικό, απλά το αγνοούν. Αυτό είναι κάτι που προκαλεί πολλή απογοήτευση και αγανάκτηση σε πολλούς στο network marketing. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε πώς να γίνουμε ηγέτες. Τι να διδάξουμε και πώς να το διδάξουμε. Αυτό είναι ένα κεφάλαιο που έπεται.

Μια ικανότητα που όλοι ανεξαιρέτως πρέπει και μπορούν να αποκτήσουν είναι η Πρόσκληση. Όλα ξεκινούν από εδώ.

Μπλοκκάρεις τζιαι δρώννεις στην ιδέα και μόνο ότι θα τηλεφωνήσεις σε κάποιον υποψήφιο; Κατά βαθος εύχεσαι να "προωθείται η κλήση σας στο φωνοκιβώτιο του συνδρομητή που καλέσατε"; Νιώθεις ότι θα σου κάνει ερωτήσεις που είσαι δασκαλεμένος να μην απαντήσεις από τηλεφώνου πάση θυσία και θα κόψεις μέσα και θα φανείς χάχας; Νιώθεις ότι εξαπατάς το φίλο στον οποίο τηλεφωνείς και έχεις απολογητικό ύφος όταν του μιλάς για το προϊόν σου; Μετά από ένα τηλεφώνημα ή μια παρουσίαση που δεν πήγε και τόσο καλά, νιώθεις ότι τελικά ίσως να μην είσαι εσύ για τέτοια πράγματα;

Η σωστή πρόσκληση σε παρουσίαση βασίζεται στον ενθουσιασμό μας και στην πεποίθηση ότι αυτό που έχουμε να τους δείξουμε θα τους αλλάξει τη ζωή. Ο μόνος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι αγοράζουν κάτι είναι γιατί πιστεύουν ότι με αυτό βελτιώνεται η ζωή τους. Επίσης σημαντικό να έχουμε πάντα υπόψη, είναι ότι οι άνθρωποι ΔΕΝ συμπράττουν με προϊόντα, οι άνθρωποι ΔΕΝ συμπράττουν με εταιρείες, αλλά ότι οι άνθρωποι συμπράττουν με ανθρώπους. (Να το πούμε και αγγλικά για πιο πολλύ εφφέ: People don’t join products. People don’t join companies. People join YOU). Αν εμείς δεν είμαστε και πολύ σίγουροι γι’ αυτό που κάνουμε, αν δεν αποπνέουμε αυτοπεποίθηση και επαγγελματισμό, τότε είμαστε καταδικασμένοι μια ζωή να θκιακονούμε και να παρακαλούμε υποψηφίους για λίγη σημασία, πράγμα που συνεπάγεται απογοήτευση έως και παραίτηση.

Όταν, όμως, εμπεδώσουμε ότι η επιχείρηση είναι δική μας, η επιτυχία και το μέλλον της είναι στα δικά μας χέρια, όταν δεν νιώθουμε σαν απλοί διανομείς-πωλητές αλλά ιδιοκτήτες της επιχείρησης, όταν διακατεχόμαστε από αέρα επαγγελματία που ξέρει τι κάνει και ξέρει ότι αυτό που προσφέρει βελτιώνει τις ζωές των άλλων, όταν πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτό που προσφέρουμε είναι ανεπανάληπτη ευκαιρία για αλλαγή ποιότητας ζωής, τότε... ίσως να μη χρειαστεί να προσκαλούμε καν! Οι άνθρωποι θα έλκονται σε εμάς, γιατί οι άνθρωποι έλκονται από ανθρώπους που ξέρουν πώς να πετυχαίνουν και πώς να διδάξουν κι αυτούς να πετυχαίνουν. Οι άνθρωποι έλκονται από ανθρώπους και επιδιώκουν να συμπράξουν με αυτούς που προσθέτουν ποιότητα και αξία στη ζωή τους. Που τους βλέπουν ως ανθρώπους άξιους για επιτυχία και όχι ως πώληση, κύκλους, προμήθεια, στοκ από downlines κτλ.

Homework μέχρι το επόμενο μαθημα: Οι της ομάδος να παν ολοταχώς στο Τraining στην σελίδα τους και να παρακολουθήσουν 17 φορές το 4-Step-Invite.

Οι υπόλοιποι να περιμένουν καρτερικά (πληροφορίες πολύ σύντομα) το επόμενο training webinar!

Είσαι ελεύθερος σκοπευτής ή... ;

Παίρνεις θέση, κλειδώνεις το στόχο, σημαδεύεις, ετοιμάζεσαι για πυρ και σπάνια αστοχείς; Κάθε πάτημα της σκανδάλης και downline;

(Ακούγεται αδύνατο;! Όχι όταν κατέχεις τις γνώσεις και τις εφαρμόσεις ώστε να πετύχεις τα αποτελέσματα που θέλεις!)

...πυροβολάς μούγιες με τη μαshίγκαν;!

Ανοίγεις πυρ ανεξέλεγκτα με την ελπίδα ότι όλο και κάποιαν μούγια θα κουτσιήσωμεν; Συναντάς τον ένα υποψήφιο μετά τον άλλο και όταν η απόρριψη γίνει βουνό, καταρρέεις μαζί με την επιχείρησή σου;

Δήλωσε συμμετοχή στην Κατασκήνωση Μπότας (Boot Camp - χα χα)! Για 7 συνεχόμενες μέρες, θα δούμε ένα προς ένα τους λόγους για τους οποίους πολλοί network marketers αποτυγχάνουν και, συνεπώς, τρόπους να βελτιώσεις το βαθμό επιτυχίας σου και να γίνεις πιο αποτελεσματικός network marketer! ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ!
[To Boot Camp λείπει με άδεια - will be back]


Οι 7 λόγοι για τους οποίους αποτυγχάνει ένας network marketer:

1. Δεν δικτυώνεται αρκετά

2. Δεν καταλαβαίνει το μάρκετιγκ

3. Δεν παίρνει την επιχείρησή του στα σοβαρά

4. Δεν έχει πίστη

5. Δεν έχει όραμα

6. Δεν καταλαβαίνει ότι πρόκειται για διαδικασία

7. Δεν γνωρίζει αρκετά πράγματα για το πώς δουλεύει το σύστημα

Αυτά τα σημεία θα αναπτύξουμε στην Κατασκήνωση με απώτερο σκοπό να εκτοξεύσουμε την επιχείρησή σας σε άλλα επίπεδα!


See you on the other side